Είσαι το άλλο μου μισό, μα το χες στο νου σου αυτό απο πριν,
You are my other half, but you had this in mind beforehand
άρα αντί να μου πεις ένα αντίο πες μου απλά εις το επανειδείν,
So instead of telling me goodbye you just said until we meet again
και γύρνα στο δικαστή να πεις πως ειμαι αθώος,
And go back to the judge to say that I'm innocent
πες στους ενόρκους πως για σένα δεν είμαι κανείς ώστε να μην
Tell the juries that for you I'm no one, so they won't
με καταδικάσουν σα φταίχτη, την πλάτη σου μη μου γυρνάς,
Condemn me like a guilty man, don't turn your back on me
κι άμα σ' αγγίξουν ετούτες οι λεξείς μου κάποια στιγμή, γύρνα πίσω.
And if these words I say touch you, come back
Γιατί όταν λείπεις δε γυρνά ουτε η Γη, άναψε κεριά να σβήσω φώτα,
Because when you're away not even Earth rotates, light candles so I can turn off the lights
στα φωτείνα αληθινά δεν αγαπά κανείς.
When it's shining no one really loves
Δεν ξέρω το νωρίς, πάντα αντιδρώ αργά.
I don't know early, I always react late
Και γράφω για το πριν, φοβάμαι το μετά.
And I'm writing about before, I'm afraid of after
Σπάει το γυαλί ξανά, κι απ' τα ματόκλαδά μου
The glass breaks again, and from my eyelids
αίμα δακρύζω σα κάθε άλλη φορά,
I'm crying blood like every other time
που δε λέω πολλές κουβέντες και κάθε στίχος μου γράφει σιωπές,
That I don't say many words and every verse of mine is about silence
έτσι κηδεύουν πάντα οι παιδικές ψυχές χαμένους έρωτες.
That's how the youth souls always bury lost loves
Και νιώθω σα να πέθανες, κι ας ξέρω πως είσαι ακόμα εκεί
And I feel like you're dead, even if I know you're still there
κι ας ίσως σε πετύχω στο δρόμο ένα πικρό πρωί.
And even if I perhaps meet you on the road on a bitter morning
Γιατί δεν είσαι ο άνθρωπος που ήσουν κάποτε
Because you're not the one you once were
κι αυτό τον άνθρωπο θα αγαπάω πάντοτε.
And I'll always love this man
Ένα λουλούδι για τα λόγια που δεν είπαμε,
A flower for the words we never said
τα ακουστικά που τότε μοιραστήκαμε λένε,
The earbuds we shared once, say,
απόψε πέθαινα θα 'μουν μαζί σου,
Tonight I died I'd be with you
κοπάνα έξω απ τα τοίχη του Παραδείσου.
Running 1 outside of the walls of heaven
Σαν το Βράδυ στη στάση,
Like that night at the bus stop
εκείνο που έβρεχε Κρύσταλλα
The one that it was raining crystals
και μεθυσμένη μου 'λεγες:
And drunk, you said to me
τι περιμένουν από μας όλοι εκείνοι,
What they expect of us
να γίνουμε στου κόσμου αυτού το καμίνι;
To become this world's furnace?
Και σε έκρυβα στο μπουφάν μου
And I hid you under my jacket
που πια δεν φοράω γιατί το άρωμα σου έχει μείνει.
That I don't wear now because your perfume is still on it
Και ξέρω, θα πεις πως αυτό το κομμάτι είναι ακόμα μια υπερβολή,
And I know, you'll say that this song is just another exaggeration
πως τα Κρύσταλλα ήταν βροχή
That the crystals were rain
και πως αυτό που 'χες πει δε θυμάσαι.
And that you don't remember what you had said
Στο μεθύσι, μου λες, κάθε ατάκα του ανθρώπου ακούγεται ρομαντική
When you're drunk, you say, everything sounds romantic
κι είναι η καρδιά του ποιητή, όχι η ζωή του που λέει γράψε.
And it's the poet's heart, not life that says write
Κι εγώ σου λέω μονάχα στο σπίτι μου αν έρθεις κουβέντες μη λες για σκοινί,
And I tell you only, if you come to my house don't talk about the rope
γιατί ακόμα και τώρα απ' τα λόγια σου κρέμομαι, δεν έπαψα ούτε στιγμή.
Because even now I'm hanging from your words, I never stopped for a moment
Κι ας είσαι τόσο πεζή, κι ας με πληγώνει πολύ τούτη η ωμή
And even if you're this straight-forward, and even if this pure
τομή, επάνω στον καρδιακό μου μυ, δε λέω μη.
Cut on my cardiovascular muscle hurts me a lot, I don't say no
Κι αν θες να ξέρεις μεθυσμένη κλαις σα να 'σαι παιδί.
And if you want to know, when you're drunk you cry like a kid
Γιατί από μικρή σε πείσαν οι άλλοι ότι δεν είσαι ρομαντική,
Because from a young age they convinced you that you're not romantic
κι όταν μέσα σου δακρύζει αυτό το κορίτσι ο ουρανός βρέχει γυαλί
And when this girl you have inside you cries, the sky rains glass
για να ανταγωνιστεί την ομορφιά που έχεις στο δάκρυ.
To compare with your teardrops' prettiness
Αλλά μη μου λες εσύ τι κάνουν οι ρομαντικοί όταν μεθάνε,
But don't you tell me what romantic people do when they're drunk,
γιατί πάλιωσε το αστείο σαν κρασί.
Because this joke is old like wine
Μα δε γελάμε.
But we don't laugh
Κι επήτρεψέ μου να σε θεωρώ νεκρή κι ίσως όταν φύγω σε βρω εκεί, εκεί που πάμε.
And allow me to consider you dead and perhaps when I'm gone I'll find you there, on the place we're going