مرغ سحر ناله سرکن، داغ مرا تازه تر کن
morning bird, mourn, further renew my pain
ز آه شرربار این قفس را بَرشِکَنُ و زیر و زِبَر کن
with a sigh that rains fire, break this cage and overturn it
بلبل پَر بسته ز کنج قفس درآ، نغمهٔ آزادی نوع بشر سُرا
flightless nightingale, from the pine cage, sing humanity’s song of freedom
وَز نفسی عرصهٔ این خاک توده ∗ را پرشرر کن
from the breath of the masses, fill the open earth with fire (?)
ظلم ظالم، جور صیاد آشیانم داده بر باد
oppression, the oppressor, the hunter’s oppression, it has left my nest dwindling in the wind
ای خدا، ای فلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن∗
O god, O universe, O nature, make our dark evening into dawn
نوبهار است، گل به بار است، ابر چشمم، ژالهبار است
it’s a new a spring, the flowers have bloomed, the clouds in my eyes, are filled with dew
این قفس، چون دلم، تنگ و تار است
this cage, like my heart, is suffocated and dark
شعله فکن در قفس ای آه آتشین
oh fiery sigh! start a flame in this cage,
دست طبیعت گل عمر مرا مچین
nature’s hand, don’t cut short the flower of my life
جانب عاشق نِگَهای تازه گل از این، بیشتر کن
give the lover a look, my young flower, make it more!
مرغ بی دل شرح هجران مختصر، مختصر کن
you heartless bird, make it brief! make it brief, the story of separation