Αθήνα μου πως να στο πω
My Athens, how to tell you that
σαν μάνα μου σε αγαπώ
I love you like my mother
και πιο πολύ ακόμα
And even much more
Κι απ’ τη ζωή σαν κουραστώ
And when I will be tired from the life
θα `θελ’ Αθήνα να θαφτώ
I would like to be buried in Athens
μες στο δικό σου χώμα
In your ground
Τα βράδια σου τα τρυφερά
In your sweet evenings
όταν τα δίχτυα τ’ αργυρά
When the silver nets
του φεγγαριού με πιάνουν
Of the moon take me
και τα μαβιά τα δειλινά
And the violet sunsets
π’ αλλού δεν τα `δα πουθενά
Which in another place I haven't seen
ποτέ να μην πεθάνουν
Let never die
Αθήνα και πάλι Αθήνα
Athens and again Athens
κι απόψε τα χείλη μου ας πουν
And tonight let my lips tell
Αθήνα και πάλι Αθήνα
Athens and again Athens
και γέροι και νιοι
And old men, and young men
και παιδιά σ’ αγαπούν
And children love you
Με κρύο ή με λιακάδα
With the cold, with the sunshine
μ' αρέσεις Αθήνα γιατί
I like you, Athens, because
όλη η γλυκιά μας Ελλάδα
All our sweet country
στα χέρια σου Αθήνα μου
In your hands, my Athens
Κι αν κάποτε ξενιτευτώ,
And if someday I emigrate,
για σένανε θε να ρωτώ
About you I want to ask
τον ήλιο κι όλα τ' άστρα
The sun and all the stars
Και στα πλακιώτικα στενά
And in the plakian narrow streets
η σκέψη μου θα τριγυρνά
My thought will wander
Αθήνα ξελογιάστρα
Athens-tempter
Κι αν τύχει ο Πλάστης μιάν αυγή
And if it happens the Creator one daybreak
και καταστρέψει όλη τη γη
Ruins all the earth,
την Πλάκα, σαν ιππότης
Plaka, like a knight
μ' ένα χαμόγελο γλυκό
With a sweet smile
θα τη γλιτώσει απ' το κακό
It will save it (Plaka) from the evil,
γιατί είν' κι αυτός πλακιώτης
Because he is also from Plaka