Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
My loneliness is like a wet cloth
Καθώς βαθαίνει η νύχτα
while the night is getting heavier
Την άλλη όψη της καρδιάς μου
I didn`t find my heart`s other sight
Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα
as I long as I searched for it
Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
My loneliness is like a wet cloth
Που το φορώ και στάζει
that I wear and it drops
Το μόνο που έμεινε κοντά μου
The only thing that remained with me
Το δρόμο που φυγες κοιτάζει
looks at the way you took when you left
Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου
Everything I love belongs to you
Και το `χεις πάρει μακριά
and you took it away
Φόρεσες τον ήλιο στο λαιμό σου
You wear the sun as a necklass
Κι εδώ δεν ξημερώνει πια
and it won´t dawn here again
Στην ανεμόσκαλα του πόνου
Tonight I go up
Κι απόψε ανεβαίνω
the rope ladder of the pain again
Μια σπίθα στη βροχή του χρόνου
A spark in the rain of the time
Πάλι ξεχνάς πως περιμένω
You forget again that I am waiting
Στην ανεμόσκαλα του πόνου
On the rope ladder of the pain
Χωρίς φιλί και χάδι
without a kiss and caressless
Σε μια γωνιά αυτού του τόπου
At a corner of this place
Πώς να τ’ αντέξω το σκοτάδι
How can I stand the darkness