Σε μια σχεδία, δίχως σχέδια και πυξίδα
In a Raft, without plans and compass
σκίζω στα δύο τη βαθιά, γαλάζια λίμνη
I pierce into two pieces the deep, light blue lake
Μόλις προσπέρασα την ύστατη νησίδα
I have just passed the ultimate island
και ακουμπώ, βαριά κατάκοπη, στην πρύμνη
and I touch, hard and jaded in the stern
Ίσα που κράτησα νερό σ' ένα δοχείο
Far from it I kept water in a container
Τ' άλλα φορτία τα κρατάω στην ψυχή μου
I keep the other loads in my soul
Και τα αυτιά μου βασανίζει σαν ηχείο
And it tortures my ears like loudspeaker
μια βοή, που μου μιλάει για τη ζωή μου
a noise, which talks about my life
Έτσι πορεύομαι στη λίμνη Αχερουσία
And like that I go to the lake Axerousia
σε μια σχεδία, μια ζωή, σε ένα σώμα
in a raft, a life, in a body
Κι αυτό που θα 'θελα μονάχα, στην ουσία
and all I wanted, actually,
ένα φιλί από της μάνας μου το στόμα
was a kiss from my mother's mouth
Γνώρισα πόλεις, μονοπάτια και ανθρώπους
I have acquainted with cities, paths and people
Πρώτα αλλιώς, μετά αλλιώς, μέχρι που είδα
In the beginning differently, then differently, till I saw you
όλα τα λάφυρα βρωμίζουνε τους κόπους
every loot is making dirty the labors
και ο χρυσός, στα χέρια πέτρωσε του Μίδα
and the gold has petrified in the hands of Mida