Με τα κουρέλια σου έχω ντύσει μια ζωή
I’ve dressed an entire life with your rags
κι έχω σκεπάσει να μην φαίνεται η ψυχή μου.
and I’ve covered up my soul so it doesn’t show.
Για να μην φαίνεται πως άνοιξε πληγή
So it doesn’t show that it’s been wounded
και να την βλέπουν με το γέλιο οι διπλανοί μου.
and those around me look at it mockingly
Με τα κουρέλια σου έχω ντύσει μια ζωή.
I’ve built an entire life with your rags
Μα εσύ νομίζεις πως παράσταση θα κάνω.
But you think I’ll put on a performance
Και πως θα ανέβω κάποια μέρα στη σκηνή
and that one day, I’ll get up on stage,
Και μ’ ένα ψεύτικο μαχαίρι θα πεθάνω.
and die with a fake knife
Αυτά που βλέπεις για κουρέλια και γελάς
Those which you see as rags and laugh
ήτανε κάποτε χρυσά και τα φορούσες
in the past, were gold, and you wore them
Μα όμως θέλεις όλα να τα σπαταλάς
but you want to waste everything
έτσι κι αυτά μες στα σκουπίδια τα πετούσες
and so those too, you’d throw in the trash