به تو ای دوست سلام
To you, O friend, Hello...
دل صافت نفس سرد مرا آتش زد
Your bright heart ignited my cool breath
چه کنم با غم خویش؟
What to do with myself sadness ?
گهگهی بغض دلم میترکد
Occasionally my heart burst into tears
دل تنگم ز عطش میسوزد
My missed heart is burning with thirst
شانهای میخواهم
I want a shoulder
که گذارم سر خود بر رویش
To put my head on it
و کنم گریه که شاید کمی آرام شوم
And cry that I might calm down a little
ولی افسوس که نیست
But alas that it's not
دیگر ای باد صبا دست ز بختم بردار
O zephyr, give up my fate
خبر از یار نیار
Don't bring to me news from my sweetheart
دل من خاک شد و دوش به بادش دادم
My heart become soil, and #1 I gave to wind it last night #2 I lost it last night
مگر این غم ز سرم دور شود
Unless this sadness go away my head
ولی انگار نشد
But it seems not
بگو ای دوست چرا دور نشد؟
Tell me, O friend , why not go away ?
من تماشای تو میکردم و غافل بودم
I was watching you and I was unaware
کز تماشای تو خلقی به تماشای منند
That while I watching you the people are watching me
گفته بودی که چرا محو تماشای منی
You had told me why you faded from watching me
و چنان محو که یکدم مژه بر هم نزنی
And you were such faded that you didn't blink for a moment
مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود
I do not blink so as not to lose
ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی
The cute of your eyes as much as a blink