گویند مرا چو زاد مادر،
They say when my mother gave birth to me
پستان به دهن گرفتن آموخت
She learnt me how to be breastfed
شبها بر گاهواره من
At nights, beside my cradle
بیدار نشست و خفتن آموخت
She stayed awake and learnt me how to sleep
دستم بگرفت و پا به پا برد
She took my hand and walked with me
تا شیوه راه رفتن آموخت
To learn me how to walk
یک حرف و دو حرف برزبانم
One letter, then two letters
الفاظ نهاد و گفتن آموخت
She learnt me words and how to speak1
لبخند نهاد بر لب من
She put smile on my lips
بر غنچه گل شکفتن آموخت
She learnt me how to smile like a bud that blooms2
پس هستی من ز هستی اوست
So my existence is from her
تا هستم و هست دارمش دوست
Until I am and until she is3, I love her