Translation of the song Jack's Lament (Dutch) artist The Nightmare Before Christmas (OST)

Precies hoe weet ik niet, maar ik geef toe dat men mij ziet

I’m not quite sure how, but I admit that people see me

Als expert in datgeen wat ik doe

As an expert in what I do

Als het aankomt op pesten of ‘n eng gebaar,

When it comes to plaguing people or to a creepy gesture

Is het waar, ben ik simpelweg de beste

That’s true, I’m quite simply the best

Zelfs de allerstoerste gasten heb ik zo op de kast

I’ve put even the toughest dudes to flight

Mijn verrastalent staat buiten kijf

My talent in surprising is unquestionable

Ja, ik jaag met ‘n blik en de kleinste kik

Yes, with a glance and the faintest murmur, I send

Zelfs de stoerste vent de stuipen op het lijf

Shivers down the spine even of the toughest fellow

Maar na elk jaar weer het gekrijs en gegil,

But, after every year of screaming and shrilling

Wordt het meer en meer me eigenlijk te veel

It’s all becoming just far too much for me

En ik, vorst van Halloween

And I, Lord of Halloween

Kan, eerlijk gezegd, geen pompoen meer zien

Have honestly seen enough pumpkins for a lifetime

Er gaat ‘n vreemd gevoel door mij heen

A strange feeling is going through me

‘n Leegte hier, door merg een been

An emptiness here, through my bone marrow

Soms drukt de zware last van mijn lot

Sometimes, the heavy burden of my lot weights down on me

En voel ik die tot op het bot

And I can feel it down to the bone

Ben de meester van angst, ja, van mij word je het bangst

I’m the master of anguish, yes, you’ll be most frightened by me

Ik hou ieder het langst uit z’n slaap

I keep everybody sleepless the longest

Ik laat iedereen schrikken, ik zet bangeriken

I scare everyone off, I blatantly make

Zonder blikken of blozen voor aap

Fools of the faint-hearted

Leven doe ik niet meer, dus dit doet mij geen zeer

I don’t live anymore, so this won’t hurt me

Dus ik wil nog wel eens Shakespeare reciteren

At times, I even feel like reciting Shakespeare

En je hoort het verschil, ik krijg iedereen stil

And you can hear the difference, I make everyone quiet

Omdat ik daarmee mijn gil kan repeteren

Because thereby, I can rehearse my scream

Maar wie, o wie heeft er nu sympathie

But who, oh, who will ever feel sympathy

Voor een oud skelet dat het eigenlijk niet meer redt?

For an old skeleton who really can’t hold on any longer?

De vorst van Halloween, in hoogsteigen persoon

The Lord of Halloween, in propria persona

Doet het allerliefst nu afstand van zijn troon

Would most gladly give up his throne, now

Er gaat ‘n vreemd gevoel door mij heen

A strange feeling is going through me

Die leegte snijdt door merg en been

This emptiness is cutting through my bone marrow

Hoe mooi en fijn de roem soms ook is

However good and nice glory may be

Het maakt geen eind aan dit gemis

It puts no end to this void