Ναι μ’ αρέσει η βροχή πάντα μου άρεσε
Yes, I like the rain, I always liked it
Πάντα τα γκρίζα ερωτευόμουνα τοπία.
I always fell for the gray landscapes
Κι όλοι πιστεύουνε η τρέλα πως με βάρεσε
And everyone believes that I'm crazy
Ή έχω πέσει σε βαριά μελαγχολία.
Or melancholic
Γιατί στους δρόμους βγαίνω πάντα όταν βρέχει
Because I always go out on the streets when it rains
Γίνομαι μούσκεμα μ’ αρέσει να κρυώνω,
I get wet, I like being cold
Κι ενώ απ’ τη λογική αυτό πολύ απέχει,
And while this isn't rational
Κοιτάω ψηλά κι εκεί τα χέρια μου απλώνω.
I look up and lift my hands
Και με ρωτάνε αν μιλάω με τον Θεό
And they ask me if I talk with God
Μα εγώ δε θέλω σε κανέναν να μιλάω
But I don't want to talk to anyone
Με τις σταγόνες θέλω μόνο να πλυθώ
I only want to get washed by the raindrops
Έτσι αγαπάω κι απ΄ τη μιζέρια ξεκολλάω
This is the way I love and snap out of the misery
Και με κοιτούν απορημένοι ή σιωπηλοί
And they are bewildered and silent, while they look at me
Γιατί αγαπώ αυτό που μίσησαν εκείνοι,
Because I love what they hated
Γιατί εγώ κι όλοι του κόσμου οι τρελοί
Because I and all the crazy people of the world
Την βολεμένη τους τους λασπώσαμε γαλήνη.
Bemire their comfortable serenity
‘Όχι. Μην λυπηθείς για τη βρεγμένη μου ψυχή
No. Don't feel sorry for my wet soul
Να την πειράξει πια κανείς δεν θα μπορέσει
Nobody will be able to bother it
Δεν θα με κάνουν να μισήσω τη βροχή
They won't make me hate the rain
Εγώ, Θα κάνω τη βροχή σ’ αυτούς να αρέσει.
I, I will make them like the rain