Günlerdir kapımı kimseler çalmıyor,
Over the last few days no one is knocking on my door
Göğsümden içeri yokluğun sızıyor.
Your absence is seeping inside my breast
Bir demlik çayım var,
I have got a pot of tea
Tütünüm de geçiyor.
And my tobacco run low
Duvarlara yazdığım her cümle ağlıyor,
Every sencence that I've wrote on the wall is crying
Evlerin ışıkları tek tek sönüyor,
Lights of the houses are dying down light by light
Bu ev, bu nağmeler peşimi bırakmıyor,
This house and this melody don't leave me alone
Geceler kara tren.
Nights are black trains.
Yüklüyor bana seni,
are burden you onto me,
Bende bir resmin var yüzüme bakmıyor.
I have got a picture of you, it doesn't look me in the eye
Kollarım seni ister,
My arms want you,
Geceler yine seni,
Nights again you,
Ne baharın tadı var ne de yazın sevgili,
I can not enjoy spring and also not summer, dear
Bir demlik günüm var ömrüm de geçiyor.
Have a day long as a pot of tea, and my life is running out
Hiç mi aslı yok bunun ?
Is there not an original of this?
Bu asılsız yüzlerin.
From this unoriginal faces.
Dudağımdan geçtin,
You pass my lips
Gözlerin yakmıyor,
Your eyes don't burn
Vazgeçsen olmuyor, ölsen olmuyor.
Giving up doesn't work, dying also doesn't.
Geceler kara tren.
Nights are black trains.
Yüklüyor bana seni,
are burden you onto me,
Bende bir resmin var yüzüme bakmıyor.
I have got a picture of you, it doesn't look me in the eye