Δε με χωράει το σπίτι
Home is not enough for me
Εφτά του μήνα και Τρίτη
Seven days of month and Tuesday
Και τόσες μέρες χωριστά
So many days apart
Χαράζει και σκοτεινιάζω
Sun rises and i am gettting dark
Σε αναμνήσεις λιμνάζω
In memories stagnate
Που σ’ αγαπώ αληθινά
I really love you
Για χάρη σου
For your sake
Εγώ χρεώθηκα σαν βάρη μου τα βάρη σου
I billed as my weighs you weighs
Ταξίδια χάραξα στο άδειο μαξιλάρι σου
I wrote travels in my empty pillow
Στο απροχώρητο μαζί μου για να πας
In the end with me you are going
Για χάρη σου
For your sake
Τα όνειρά μου είχα κρύψει στο συρτάρι σου
I hid my dreams in your cupboard
Από το χέρι μου ανάβανε οι φάροι σου
From my hand lighthouses lighted
Για να με βρίσκεις όταν θα μ’ αναζητάς
To find me when you are looking for me
Κι εσύ για χάρη μου καμιά συγνώμη
And you for me none sorry
Δε σε γύρισαν οι δρόμοι που άνοιγα για να τους περπατάς
The ways did not came back which I opened for walking them
Κάτι δεν σ’ αλλάζει γνώμη κι όσο δεν με ξεπερνάς
Something do not change you mind and all along you do not get over me
Για χάρη μου απ’ το σπίτι δεν περνάς
For my sake from the house you do not come
Αν θα σε βρουν οι αναμνήσεις
If you want to find you the memories
Και το σταθμό να γυρίσεις
Go to the state back
Θα παίζει η ίδια μουσική
It will play the same music
Κανείς ποτέ δεν το σκάει
Noone do not goes away
Απ’ ό,τι εντός του κυλάει
Into it does not running
Κι αυτή η σιωπή σου σ’ αδικεί
And yor silence which justice you