Πάγωνε στους δρόμους ο αγέρας
The wind freeze in the streets
σαν χαρταετός μοιάζει η ψυχή
as a kite resembles the soul
κι έχεις τα δυο μάτια βουρκωμένα
and I have the eyes filled up with tears
σαν προάστια μέσα στην βροχή
as suburbs in the rain
Νύχτωσε νωρίς στην οικουμένη
It gets dark early in the universe
ψάχνω, σε φωνάζω, δεν μ’ ακούς
I search, I call for you, you don't hear me
βλέπω τα ηφαίστεια στους δρόμους
I see the volcanos in the street
με φωτιές να καίν' τους ζωντανούς
with fires they burn alive
Φεύγω πικραμένη και σ' αφήνω
I leave grieving and I leave you
ακυβέρνητη στη θάλασσα σανίδα
adrift in the sea board
δεν μπορώ το αίμα μου να δίνω
I can't give my blood
σε μιαν άρρωστη συνέχεια πατρίδα
to a constantly ill homeland