Ο δείχτης έδειχνε οχτώ
The hand pointed to eight
στου κόσμου το ρολόι
on the clock of the world
τα μάτια σου τα σκοτεινά
your dark eyes
γεμάτα με παράπονα
full of complaints
στο χείλι σου τ’ αφίλητο
on your unkissed lips
βαρύ το μοιρολόι.
heavy the lament
Περαστικός κι αμίλητος
Transient and speechless
κι απ’ τη ζωή φευγάτος
and leaving life
ή ο Θεός θα ’ν’ άδικος
either god must be unjust
ή θα ’ν’ ο κόσμος σκάρτος.
or this world must be a dud
Περπάτησα, περπάτησα
I walked and walked,
μα πώς να σταματήσω
but how could I stop
οι δρόμοι μαγικές κλωστές
the roads are magic threads
έχουν τις βόλτες τους κλειστές
they have their journeys closed off
σε σένανε με φέρνουνε
to you they bring me
και με γυρίζουν πίσω.
and they return me back again
Περαστικός κι αμίλητος
Transient and speechless
κι απ’ τη ζωή φευγάτος
and leaving life
ή ο Θεός θα ’ν’ άδικος
either god must be unjust
ή θα ’ν’ ο κόσμος σκάρτος.
or this world must be a dud