Translation of the song بغض artist Dariush

گیرم که در باورتان به خاک نشسته‌ام

Let's say in your assumption, I got broken down and defeated [2]

و ساقه‌های جوانم از ضربه‌های تبرهاتان، زخم‌دار است

And my young stalks are wounded by the blows of your axes

با ریشه چه می‌کنید؟

What are you going to do with the root?

گیرم که بر سر این بام،

Let's say on this rooftop

بنشسته در کمین، پرنده‌ای

Sitting in an ambush a bird,

پرواز را علامت ممنوع می‌زنید،

[ And ] You mark the flight, as forbidden [3]

با جوجه‌های نشسته در آشیانه چه می‌کنید؟

What are you going to do with the chicks sitting inside the nest?

گیرم که می‌زنید،

Let's say you hit

گیرم که می‌بُرید،

Let's say you cut

گیرم که می‌کشید،

Let's say you kill

با رویش ناگزیر جوانه چه می‌کنید؟

What are you going to do with the Inevitable growth of the bud[s]?

تمام بغض قناری‌ها، صداتو ترسونده

The whole canaries' pouting has scared your voice

اجاق کینه‌ی پاییزی، گل‌هاتو سوزونده

The oven of autumn's grudge has burned your flowers

تو اون ستاره‌ی خاموشی، که خواب تو رو برده

You're the black star, who fell asleep

پیام سرخ شقایق‌ها، تو قلب تو مُرده

The red message of the poppy flowers is dead in your heart

چشات مثلِ شب بارونی، دلت پراز غم پنهونی

Your eyes, like a rainy night, your heart full of hidden sorrow

مثل پرنده‌ی زندونی، بخون به ناله‌ی دل

Like a prisoned bird, sing to the moan of the heart

مثال تیغ گل زردم، یه شعر خسته‌ی پر دردم

I'm like a yellow flower's thorn, a poem tired and painful

ببین که قایق امیدم، نشسته بی تو به گِِـل

See that the boat of my hope has run aground

غم غریبِ کدوم غروبی که عطر پاییز گرفته بوی تنت؟

Which sunset's lonely sorrow you are that your body odor has taken the fragrance of autumn?

نگات به سوی، کدوم ستاره‌ست که قلب پاره‌ست، به زیر پیرهنت؟

To which star are you looking at that there's a torn heart under your shirt?

من و تو چله‌نشین ِاین، شب پُر اندوهیم

You and I are recluses for this sad night

من و تو سایه‌ی غمگینِ غروبِ رو کوهیم

You and I are the sad shadows of the mountain top sunset

من و تو سایه‌ی غمگین غروب رو کوهیم

You and I are the sad shadows of the mountain top sunset

چرا به سفره ما دیگر، نشانی از نان نیست؟

Why there's no sign of bread on our tablecloth [4]

به خاک غمزده‌ی شهرم، نمی ز باران نیست؟

[ Why ] There's is no moist of rain on my somber soil

تمام بغض قناری‌ها، صداتو ترسونده

The whole canaries' pouting has scared your voice

اجاق کینه‌ی پاییزی، گل‌هاتو سوزونده

The oven of autumn's grudge has burned your flowers

تو اون ستاره‌ی خاموشی، که خواب تو رو برده

You're the black star, who fell asleep

پیام سرخ شقایق‌ها، تو قلب تو مُرده

The red message of the anemones is dead inside your heart

چشات مثل شب بارونی دلت پراز غم پنهونی

Your eyes, like a rainy night, your heart full of hidden sorrow

مثل پرنده‌ی زندونی بخون به ناله‌ی دل

Like a prisoned bird, sing to the moan of the heart

مثال تیغ گل زردم یه شعر خسته‌ی پر دردم

I'm like a yellow flower's thorn, a poem tired and painful

ببین که قایق امیدم نشسته بی تو به گِـل

See that the boat of my hope has run aground