Αγάπησα τον άνεμο
I loved the wind
τ’ αδέσποτα σκυλιά
The stray dogs
τους δρόμους που με παίρνουνε
The roads that make me
για να ξεχνώ την πίκρα
Forget the bitterness
κι εκείνα κει τα όμορφα
And those beautiful
και σιωπηλά παιδιά
And silent children
που βάφουνε τα χείλη τους
That paint their lips
και χάνονται στη νύχτα
And get lost in the night
Αγάπησα τα μάτια σου
I loved your eyes
που ήταν σαν κρασί
That were like wine
και τις ασπρόμαυρες σκιές
And the black and white shadows
που γέμιζαν οθόνες
That filled screens
κι εκείνες τις πολύπλοκες
And those complicated
της μνήμης μυρωδιές
Smells of memory
που αφήνουνε στο διάβα τους
That the old prostitutes
οι Γερασμένες πόρνες
Leave in their path
Αγάπησα τα όνειρα
I loved the dreams
που τα `πνιξε η ζωή
That life drowned
αυτά που δεν πετάξανε
Those that didn't fly away
και όνειρα θα μείνουν
But will remain dreams
κι εκείνους τους παράξενους
And those strange
του κόσμου ναυαγούς
Castaways of the world
που αρνήθηκαν πεισματικά
That stubbornly refused
ενήλικες να γίνουν
To become adults
Αγαπάω τη βροχή
I love rain
και τα τραγούδια που μιλάνε
And the songs
για Αλήτες
That talk about hobos