Translation of the song Ο θρήνος της μάνας artist Arleta

Όλη τη μέρα που `λειπες το σπίτι μας ρημάδι.

Our house is falling apart the whole day you're gone

Κι όμως πώς ήταν όμορφα σαν γύριζες το βράδυ

But how nice it would be if you returned at home tonight

Κι ας τρώγαμε ξερό ψωμί κι ας έλειπε το λάδι.

Even if we would eat dry bread and even if the oil was missing

Κι ας έλειπαν τα κάρβουνα φτάνει που ήσουν κοντά μου.

And even if the charcoal was missing, being close to me would be enough

Αχ πως στο κάθε χτύπημα της πόρτας η καρδιά μου

Oh how did my heart get broken in every knock in the door

Ραγίζουνταν, αγόρι μου, και μου `φευγε η λαλιά μου.

my boy, and my voice would go away

Θυμάσαι τις τριανταφυλλιές μπροστά στο περιβόλι

Do you remember the roses in the front garden

Που ανθίζανε την άνοιξη και πια στην κάθε σκόλη

which used to blossom every spring and now whenever we had free time

Γιομίζαμε τριαντάφυλλα την αγκαλιά μας όλη.

we used to fill our arms with roses

Κι ο γέρος ο πατέρας σου καμάρωνε κι αντάμα

And your old father was feeling proud

Καμάρωνα κι η δόλια εγώ, κι αν έκλαιγα τι θάμα!

And poor me , I was feeling proud too, and what a miracle if I would cry!

Περσότερο ξαλάφρωνε η καρδιά μου από το κλάμα.

My heart would relieve for the cry

Μεγάλωσες. Δε μ’ άκουγες. Έφευγες όλη μέρα.

You grew up. You didn't listen to me. You were gone the whole day

Κι όταν τα βράδια μου `λεγες «Η Λευτεριά μητέρα

And you would say to me at night Mother, freedom will come

Θα ρθεί» μ’ άγγιζαν την καρδιά τα λόγια σαν φοβέρα.

These words were touching my heart with fear

Μ’ αν μου `φευγες πρωί πρωί, προτού να φέξει, μόνος

But if you would go from me very early, before the sun rises, alone

Κι αργοκυλούσαν οι ώρες μου, κάθε στιγμή ένας χρόνος

and time was passing so slowly, every moments was like a year

Το `ξερα πως θα γύριζες κι ήταν γλυκός ο πόνος.

I knew that you would come back and the pain was sweet

Τώρα στο παραγώνι μας κουβαριασμένη ρέβω

Now I'm a mess, sewing next to our fireplace

Σαν αστραποκαμένη ελιά και πια δε σε γυρεύω

like an olive tree which was hit by a thunder and I'm not looking for you anymore

Τι `ναι ψηλός ο ανήφορος και δεν μπορώ ν’ ανέβω.

The slope it's too hight and I can't reach it

Γιατί δεν άκουες, γιόκα μου, τη μάνα που σ’ εγέννα;

My son, why you didn't listen the mother who gave birth to you?

Κι αν έρθει τώρα η Λευτεριά πουν’ όλα ρημαγμένα

And freedom comes now that everything is destroyed

Τι να την κάνω, αγόρι μου γλυκό, χωρίς εσένα;

What can I do it now without you, my sweet boy?