Tο Mιχαλιό τον πήρανε στρατιώτη.
Michalios joined the military
Kαμαρωτά ξεκίνησε κι ωραία
He started off proudly and nicely
με το Mαρή και με τον Παναγιώτη.
With Maris and Panagiotis
Δε μπόρεσε να μάθει καν το «επ' ώμου».
He could not even learn the ''Right Shoulder Arms.'' 1
Όλο εμουρμούριζε: «Kυρ Δεκανέα,
And kept whispering ''Mister Corporal
άσε με να γυρίσω στο χωριό μου».
Let me go back to my village.''
Tον άλλο χρόνο, στο νοσοκομείο,
Next year, in the hospital,
αμίλητος τον ουρανό κοιτούσε.
He looked at the sky, speechless.
Eκάρφωνε πέρα, σ' ένα σημείο,
He stared at one spot,
το βλέμμα του νοσταλγικό και πράο,
His glance was nostalgic and gentle
σα να 'λεγε, σα να παρακαλούσε:
As if he was saying, as if he was begging:
«Aφήστε με στο σπίτι μου να πάω».
''Let me go home.''
Kι ο Mιχαλιός επέθανε στρατιώτης.
And Michalios died a soldier
Tον ξεπροβόδισαν κάτι φαντάροι,
He was seen off by some soldiers
μαζί τους ο Mαρής κι ο Παναγιώτης.
With them, were Maris and Panagiotis
Aπάνω του σκεπάστηκεν ο λάκκος,
The hole was covered on top of him
μα του άφησαν απέξω το ποδάρι:
But they left his foot out
Ήταν λίγο μακρύς ο φουκαράκος.
He was a bit long, the poor guy.