این روزا دلم گرفته، دلی که از همه خستهس
My heart is depressed these days, a heart that is bored from everyone
زندگیِ منِ تنها، بینِ راه، خورده به بنبست
The life of lonely me has reached a dead-end in it's way
همیشه تنهایی بوده، حتی تو خواب و خیالم
It's been always loneliness, even in my dreams and thoughts
بیکسیمو به رخ کشیده، نقشای فنجون فالم
Markings of my omen cup, has flaunted my loneliness to me
دیگه خنده از تهِ دل، واسه من مثلِ یه رویاست
A real laugh (from deep of my heart) is like a dream for me nowadays
هر جایی که پا میذارم، میبینم غربت همونجاست
Everywhere I step in, that's the foreign place for me *
هر کجا میرم غریبم، بودنم یه اشتباهه
Everywhere I go I'm homesick (stranger), My being** is a mistake
رسیدم به آخر خط، این واسم پایان راهه
I have reached the end of line, this is the end of path for me
من به چی دلخوش بمونم، توی این روزای دلگیر؟
What can I be delighted with, in these dismal days?
وقتی که غصه و حسرت، واسه من نوشته تقدیر
when destiny has written sorrow and regret for me
گریههای ناتمومم، سوی این چشامو برده
My endless crying has made my eyesight gone
عابری بیسرزمینم، با یه احساسی که مُرده
I'm a landless passerby, with a feeling that is dead
لحظههای سوت و کورم، رفته بازم رو به سردی
My gloomy moments has turned toward coldness again
ای خدا، فقط تویی که، واسه من دوای دردی
My God, you are the only one who is (provides) cure for my pain
دوای دردی
...cure for my pain
دیگه خنده از ته دل، واسه من مثل یه رویاست
A real laugh (from deep of my heart) is like a dream for me nowadays
هر جایی که پا میذارم، میبینم غربت همونجاست
Everywhere I step in, that's the foreign place for me *
هر کجا میرم غریبم، بودنم یه اشتباهه
Everywhere I go I'm homesick (stranger), My existence is a mistake
رسیدم به آخرِ خط، این واسم پایانِ راهه
I have reached the end of line, this is the end of path for me