Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
I was unable to comprehend this sad state of mind at first,
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Oh, poor mosque, when I saw you like this
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Like a troubled child, I adhered to my faith;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
I remembered the name of my God more cordially
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
How strange you are in the streets!
Böyle sokaklarda ki, anası can verirken,
In the streets like this, when her mother dies,
Işıklı kahvelerde kendi öz evladı var...
He has his own child in the lightened cafes...
Böyle sokaklarda ki, çamurlu kaldırımlar,
In such streets, muddy pavements,
En kirlenmiş bayrağın taşıyor gölgesini,
Carry the shadow of the most polluted flag
Üstünde orospular yükseltiyor sesini.
Bitches raise their voice on that.
Burda bütün gözleri bir siyah el bağlıyor,
Here all eyes are tied by a black hand,
Yalnız senin göğsünde büyük ruhun ağlıyor.
Only in your chest is your great soul crying.
Kendi elemim gibi anlıyorum ben bunu,
I understand it as if it were my own pain,
Anlıyorum bu yerde azap çeken ruhunu
I understand your soul suffering in this place
Bu imansız muhitte öyle yalnızsın ki sen
You're so alone in this unbelieving neighborhood
Bir teselli bulurdun ruhumu görebilsen!
You would find solace if you could see my soul!
Ey bu caminin ruhu: Bize mucize göster
Oh, the spirit of this mosque: show us a miracle
Mukaddes huzurunda el bağlamayan bu yer
This place, which does not bow in the presence of the holy
Bir gün harap olmazsa Türkün kılıç kınıyla,
If one day is not ruined with the sword sheath of the Turk,
Baştan başa tutuşsun göklerin yangınıyla!
Let the fire of the heavens hold all over!