Ωσάν το έρημο δεντρί
Like the lone tree
που ‘ναι στ’ αόρι απάνω
that is up on the mountains
μ’ αρέσει να ‘μαι αμοναχός
I like to be alone
με τσι πολλούς δεν κάνω
with the many [people] I can't be
Κι άμας ο κόσμος σκοτεινιά
And if the world with darkness
γεμίζει να γυρίζω
is filled, [I like] to be wandering
Χαΐνης και τση χαραυγής
Chainis, and in the break of dawn
τσ’ ελπίδες να σκορπίζω
to be scattering the hopes