Μια φορά γιε μου κι έναν καιρό
Once upon a time, my son
βασιλιάς καλός όριζε τόπο μακρινό…
noble king ruled [a] foreign land...
Θυμούμαι ως τώρα τη γιαγιά
I remember until now the grandmother
έτοιας λογής ν’ αρχίζει
[tales] of such a kind recounting
και σε καιρούς αλλοτινούς
and to different times
ο νους τση ν’ αρμενίζει.
her mind wandering.
Να μου μιλεί σιργουλευτά
Talking to me gently
για κείνα και για τ’ άλλα
for these [tales] and for the others
για μαγικά, για έρωτες,
for spells, for loves,
για φονικά μεγάλα.
for great murders.
Για βασιλιάδες νιους καλούς
For kings young and good
που κάστρα επατούσαν
who sieged castles
τσι μάισσες και τα θεριά
the witches and the beasts
σκοτώναν κι ενικούσαν.
they killed and defeated.
Κι όντεν ο ύπνος ο γλυκύς
And when the sweet sleep
δόξευγε το μυαλό μου
was arching my mind
στον κόσμο των παραμυθιών
in the world of fairytales
γύριζ’ ο λογισμός μου.
my thought was turning.
Έσβησ’ ο χρόνος ο κακός
The sinister time wiped out
μαζί με τη χαρά μου
together with my happiness
τσι ιστορίες τση γιαγιάς
the stories of the grandmother
από τα όνειρά μου.
from my dreams.
Κι έρχουντ’ απ’ τον παλιό καιρό
And they come from the old time
Θε μου νά ‘ταν αλήθεια
God, if only was it true
ώρες αεροφύσημα
at times like the wind
κείνα τα παραμύθια.
those fairytales.
Μην κλαις μικρή μου και πληγές
Don't cry, my little one and wounds
ανοίγεις μου στα στήθη
[don't] open in my chest
εμείς οι δυο θα κάνουμε
us two we will make
τον κόσμο παραμύθι.
the world into a fairytale.