Φτάσαμε στην Αλεξάνδρας ξημερώματα
we reached Alexandra's Street at the peep of the day
να γλιτώσεις τους αποχαιρετισμούς
you want to save yourself from the farewell
γύρω βρώμικα καφέ με ξένα ονόματα
around you, dirty coffee shops with foreign names
προσκαλούνε μέσα τους περαστικούς
invite the passers-by inside
μήπως θες κάτι να φας να σε κρατήσει
maybe you want something to eat so that you're not hungry
μουσική στ' ακουστικά σου σιγανή
low music in your earphones
αποφεύγεις έτσι όποιον σου μιλήσει
this way you avoid anyone that talks to you
σε ρωτάω κι ανεβάζεις τη φωνή
I'm asking you and you turn up the volume
Και να κάνεις τη στιγμή συνηθισμένη
and even if you make this moment ordinary,
το αντίο, πάντα αντίο θα σημαίνει
goodbye will always mean goodbye
Σ' ένα χάρτη με στυλό τραβάς το δρόμο σου
with a pencil, you choose your way on a map
και τσιγάρα στρίβεις για τη διαδρομή
and you twist cigarettes for the route
ένας τρόπος να σκοτώσεις, λες, το χρόνο σου
you say it's a way to kill your time
ένας τρόπος να σκοτώσεις τη στιγμή
a way to kill the moment
Και να γύριζες να δεις, τι θα 'χε γίνει
and even if you turned around to see, what would've happened?
αφού τίποτα δε διαρκεί στη μνήμη
since nothing lasts in the memory
Ένα τζιν μπουφάν φθαρμένο για το κρύο
a timeworn denim jacket for the cold
κι ένας σάκος που σε λίγο θα εκραγεί
and a kitbag about to explode
μ' ένα σάλτο μπαίνεις μες στο λεωφορείο
with a hop, you get on the bus
δε μ' αφήνεις τελευταία επιλογή...
you leave me with no last choice
Έφευγες από Αλεξάνδρας τα χαράματα
you left Alexandra's Street at dawn
μ' ένα αρχαίο πούλμαν μπλε-πορτοκαλί
with an ancient blue and orange pullman
να μη δω το πρόσωπό σου μες στα κλάματα
so that I couldn't see your face in tears
με το χνώτο είχες θαμπώσει το γυαλί.
you had steamed up the glass with your breath
Και να σ' έβλεπα να κλαις, τι θα 'χε γίνει
and even if I could see you cry, what would've happened?
αφού ο χρόνος τελικά όλα τα σβήνει
since time erases everything after all.