Κλάμα που μας δένεις
Oh crying, its you that binds us
με τη μεγάλη θλίψη
to the great saddness
χρόνια μας μαθαίνεις
you have been teaching us for years
τα βάθη και τα ύψη
the depths and the heights
Κλάμα που δροσίζεις
Oh crying, its you who bedews
τις λύπες και τα κέφια
the sorrows and the joy
χρόνια ξεχωρίζεις
you always have been seeing the difference
τους ξένους απ'τ'αδέρφια
between strangers and siblings
Και ρώτα πώς γίνεται
And one asks how is it possible
το δάκρυ να μην πίνεται
for the teardrop not to be drinkable
και ρώτα ποια μοίρα του δίνει την ελπίδα
and one asks what fate gives it hope
Και ρώτα πώς γίνεται
And one asks how is it possible
σαν ποταμός να χύνεται
for the teardrop not to flow like a river
ποια λέξη το μαγεύει
what word enchants it
και άξαφνα στερεύει
and suddenly becomes dry
Κλάμα που μας δείχνεις
Oh crying, you show us
σε ποια χαρά χρωστάμε
the joy to whom we owe back
στο γκρεμό μας ρίχνεις
you push us to the cliff
και στόμα δεν κουνάμε
and we don't even move our lips
Κλάμα που ανθίζεις
Oh crying, you bloom
απ'τα παλιά μας λάθη
from our past mistakes
πιο βαθιά βυθίζεις
you sink deeper
στο στήθος μας το αγκάθι
the thorn in our chest
(Και ρώτα πώς γίνεται
(And one asks how is it possible
το δάκρυ να μην πίνεται
for the teardrop not to be drinkable
και ρώτα ποια μοίρα του δίνει την ελπίδα
and one asks what fate gives it hope
Και ρώτα πώς γίνεται
And one asks how is it possible
σαν ποταμός να χύνεται
for the teardrop not to flow like a river
ποια λέξη το μαγεύει
what word enchants it
και άξαφνα στερεύει)x2
and suddenly becomes dry) x2