Είδα στις μικρές αγγελίες
I checked at the request column
άτομα να ψάχνουν φιλίες
about people looking for friendship.
Κι έτσι όπως ένιωθα μόνη
And just as I was feeling lonely,
Πήρα ένα χοντρό μαρκαδόρο
I grabbed a stabilo
Κι έκανα στην πλήξη μου δώρο
and gave my bored self a present:
Κάποιο αριθμό τηλεφώνου
any telephone number
Που `ληγε σε οχτώ
ending at the number eight.
Όπως την ώρα του φόνου
Just like during the murder act:
Παίρνεις το εκατό
you call 911,
Έναν αριθμό
a single number
Ανθρώπου μόνου
of a lone person.
Μιλούσε...
He was talking...
Κάποιος μάλλον τον απασχολούσε
Somebody must be having him on hold.
Κάποιος άλλος μόνος τον καλούσε
Somebody else must be calling him alone.
Η μοναξιά τους θα κολλούσε...
They might be sticking at their desertness....
Είδα λίγο πιο παραπέρα
I saw a bit farther
άτομα να κάνουν καριέρα
some people making a career
Τη μοναξιά των ανθρώπων
over the solitude of the people.
Για σκέψου
Just think about it.
άρχισα να τους σημειώνω
I started noting them down,
Μήπως βρω έναν άνθρωπο μόνο
hoping to find just one person
Για μια απλή γνωριμία
for a simple meeting.
Ίσως ξεχαστώ
Maybe to let myself go.
Κι άμα υπάρχει χημεία
And if the things work out,
Να παραδοθώ
I can somehow surrender
Κάπου να χωθώ
and throw myself
Στην τρικυμία
somewhere within the thunderstorm.
Καλούσε...
He was calling...
Κι ούτε μια ψυχή δεν απαντούσε
and there was no one to call back.
Κάποιος μάλλον βρήκε τι ζητούσε
Someone possibly found what he was looking for.
Η μοναξιά του ίσως αρκούσε...
His solitude could be enough...
Να ταν μια ψυχή και ν’ απαντούσε...
If only there were someone to call back...