Έχω γεμίσει τη ζωή μου με ανάσες
I filled my life with breaths
Που χρόνια τ' ανεβαίνω κόντρα τα σκαλιά
That for years I stepped against the stairs
Κι ανάψαν έξαφνα οι αισθήσεις μου οι πάσες
And suddenly my feelings lit up
Και λέω στο θάνατο θα φύγω απ' τη δουλειά
And I told death that I'm leaving from work
Τα μεσημέρια που η καρδιά στεναχωριέται
In the noon when the heart gets sad
Που κάθε βήμα μου το βλέπει οριστικό
When my every step looks at it as if it is definitive
Της λέω αγάπη μου η αγάπη δεν κρατιέται
I tell her my love, love doesn't hold on
Μ' ένα τηλέφωνο κι εκείνο βιαστικό
with a call, and that being in a hurry
Δεν εμφανίζεται δεν επιστρέφει
Doesn't show up, doesn't come back
Κι ούτε ρωτά
And neither asks
Μήπως την γύρεψαν δεν είναι εδώ
If they searched for her, she ain't here
Η Ελευθερία της χρόνο δεν έχει
Her freedom doesn't have any time
Και ζει στον κόσμο της το φορητό
And she lives in her mobiled world
Έχω κρεμάσει στο μπαλκόνι μου ένα αστέρι
I hanged a star in my balcony
Του ονείρου μου τους μάγους να οδηγεί
To lead the wizards of my dreams
Κι αυτοί που μέσα μου με κλείδωσαν ποιος ξέρει
And the ones inside me who locked me up, who knows
Μπορεί στο ψέμα τους μια βόλτα να 'χουν βγει
Maybe in their lies they got to take a walk
Δεν εμφανίζεται δεν επιστρέφει
Doesn't show up, doesn't come back
Κι ούτε ρωτά
And neither asks
Μήπως τη γύρεψε ποτέ κανείς
Whether anybody searched for her ever
Η Ελευθερία της χρόνο δεν έχει
Her freedom doesn't have any time
Και ζει στον κόσμο της όπως κι εσείς
And she lives in her world just like you do