Φώτα που σβήνουν, πόλη που ξυπνά
Lights going off,
άστρα και φεγγάρια χλωμά.
a city waking up
Νύχτα που φεύγει, ρίγος πρωινό
stars and moons, pale
κι ένα όνειρο ζωντανό.
A night going away,
Ήσυχη θάλασσα, γλάροι λευκοί
a morning shiver
μόνον εμείς στην ακτή,
and a living dream.
χρόνια σε γύρευα, λόγια που φύλαγα
Quiet sea, white seagulls
σου ψιθυρίζω στ’ αυτί
only us on the shore,
Νύχτα βάλσαμο, μέρα βάσανο
The night a balsam, the day a struggle
μα εσύ δε λες να φανείς.
but you're not showing up.
Όνειρα έσπειρα, όνειρα θέρισα
I planted dreams,
και δε μου φταίει κανείς.
I harvested dreams and it's nobody else's fault.
Ήσυχη θάλασσα, γλάροι λευκοί
Quiet sea, white seagulls
ούτε ψυχή στην ακτή,
not a soul on the shore,
Όνειρα έσπειρα, όνειρα θέρισα,
I planted dreams, I harvested dreams,
κάποτε κάποιο θα βγει.
at some point one should come true.
Φώτα που σβήνουν, όνειρα μισά
Lights going off,
σπίτια και φανάρια σβηστά
half dreams
Μπρος στον καθρέφτη πάλι θα σταθώ
houses and lamps unlit
σαν παράθυρο ανοιχτό
In front of the mirror
Άβαφο πρόσωπο, βλέμμα γνωστό
I will stand again
έμαθα να σ’ αγαπώ
like an open window
χρόνια σε γύρευα, λόγια που φύλαγα
Bare faced,
είναι καιρός να σου πω.
with familiar eyes