Απαγορεύω στην καρδιά να σε σκεφτεί
I forbid my heart to think about you
και όπως παλιά με το όνομα σου να αρρωσταίνει
like the old times when I used to feel sick in the hearing of your name
την πόρτα άλλο δεν θα αφήσω ανοιχτή
I am not leaving the door open from now and on
να μπαίνεις μια στιγμή και ύστερα δυο ξένοι
for you to enter for one moment and after that ... two strangers
ποιος σου είπε απορώ
I wonder who told you
πως θα αντέξω για καιρό
that I would withstand for so long
τη ζωή μου στη ζωή σου να στριμώχνω
the cramming of my life into yours
έτσι είμαι από παιδί
I have been like this since my childhood ;
ότι με ταλαιπωρεί
whatever makes me feel strained
όσο κι αν πονέσω πάντοτε το διώχνω
however much it hurts me, I drive it away
Σου απαγορεύω να ρωτάς
I forbid you to ask
φίλο μας κοινό όταν συναντάς
every time you come across a mutual friend of ours
τι κάνω που πηγαίνω
about how am I doing , where am I going
κι αν ζω ή αν πεθαίνω
If am I living or if am I dying
γιατί φοβάμαι μη σου πει
Because I worry that you will learn from him
πως είναι σπίτι η ψυχή
That my soul looks like a house
από σένα γκρεμισμένο
Wrecked by you
εγκαταλελειμμένο
abandoned
σου απαγορεύω να ρωτάς και από τύψεις θέλω να πονάς
I forbid you to ask and I want you to suffer from guilt
Απαγορεύω στην καρδιά να περπατά
I forbid my heart to walk
στο ναρκοπέδιο που μες στα μάτια κρύβεις
on the mine field hidden in your eyes
έχω σκοτώσει τόσα βράδια αρκετά
I have killed so many nights, enough is enough
μαζί μου έμαθες να έρθεις για να φύγεις
I taught you how to follow me but you left
ποιος σου είπε απορώ
I wonder who told you
πως θα αντέξω για καιρό
that I would withstand for so long
τη ζωή μου στη ζωή σου να στριμώχνω
the cramming of my life into yours
έτσι είμαι από παιδί
I have been like this since my childhood ;
ότι με ταλεπωρεί
whatever makes me feel strained
όσο κι αν πονέσω πάντοτε το διώχνω
however much it hurts me, I drive it away
Σου απαγορεύω να ρωτάς
I forbid you to ask
φίλο μας κοινό όταν συναντάς
every time you come across a mutual friend of ours
τι κάνω που πηγαίνω
about how am I doing , where am I going
κι αν ζω ή αν πεθαίνω
If am I living or if am I dying
γιατί φοβάμαι μη σου πει
Because I worry that you will learn from him
πως είναι σπίτι η ψυχή
That my soul looks like a house
από σένα γκρεμισμένο
Wrecked by you
εγκαταλελειμμένο
abandoned
σου απαγορεύω να ρωτάς και από τύψεις θέλω να πονάς
I forbid you to ask and I want you to suffer from guilt
Σου απαγορεύω να ρωτάς
I forbid you to ask
φίλο μας κοινό όταν συναντάς
every time you come across a mutual friend of ours
τι κάνω που πηγαίνω
about how am I doing , where am I going
κι αν ζω ή αν πεθαίνω
If am I living or if am I dying
γιατί φοβάμαι μη σου πει
Because I worry that you will learn from him
πως είναι σπίτι η ψυχή
That my soul looks like a house
από σένα γκρεμισμένο
Wrecked by you
εγκαταλελειμμένο
abandoned
σου απαγορεύω να ρωτάς και από τύψεις θέλω να πονάς
I forbid you to ask and I want you to suffer from guilt