ای که بوی باران شکفته در هوایت
Oh that the smell of rain permeates through your air
یاد از آن بهاران که شد خزان به پایت
Memories of those springs that became autumn at your feet*
شد خزان به پایت بهار باور من
They became autumn at your feet, but I believed it was spring
سایه بان مهرت نمانده بر سر من
Shadows of your love didn't remain in my mind
جز غمت ندارم به حال دل گواهی
Except for your sadness I have no witness for the state of my heart
ای که نور چشمم در این شب سیاهی
Oh the light of my eyes in this dark night
چشم من به راهت همیشه تا بیایی
My eyes will always be on your path until you come
باغ من بهارم بهشت من کجایی؟
My garden, my spring, my paradise, where are you?
جان من کجایی
My dearest, where are you?
که بی تو دل شکسته ام
Without you my heart is broken
سر به زانوی غم نهاده ام ، به گوشه ای نشسته ام
My head leaned on my sad knees, I sat in the corner
آتشم به جان و خموشم چو نای مانده از نوا
I extinguished the fire in my soul like the throat tired from the tune
مانده با نگاهی به راهی که می رود به ناکجا
Left to stare at the path that went to nowhere
ای گل آشنا
Oh familiar flower
بیقرارم بیا
I am anxious, come
وای از این غم جدایی
Oh, this sorrow of separation