زین گونهام که در غم غربت شکیب نیست
I'm just the one who cannot tolerate the pain of exile
گر سر کنم شکایت هجران غریب نیست
(So) it's not strange if I begin the elegy for the separation
جانم بگیر و صحبت جانانهام ببخش
Take my life and give me life-giving words
کز جان شکیب هست وز جانان شکیب نیست
Since my soul can tolerate death but it cannot tolerate (the cruelness of) the beloved
گمگشتهٔ دیار محبت کجا رود؟
The one who is lost in the land of kindness, can't go anywhere
نام حبیب هست و نشان حبیب نیست
The name of the beloved can be found but the whereabouts are unknown
عاشق منم که یار به حالم نظر نکرد
I'm the lover who suffers from the indifference of his beloved
ای خواجه، درد هست و لیکن طبیب نیست
Hey enchanter, there is pain but no healer