Άννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα,
Anna it isn’t rain itself
είναι που είσαι μοναχή κι αν τ’ αρνηθείς θα είναι ψέμα.
just what’s on your face now drying
Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα.
it is that you’re alone yourself
Άννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα.
should you deny it you’ll be lying
Έλα λοιπόν και μη ντραπείς
I know, I know the burning tears
μα σε παρακαλώ μονάχα:
when I look onto strangers’ eyestare
πες ό,τι θες, όμως μην πεις
Anna why should I hide my smears
πως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.
in loneliness I too have my share
Άννα, οι άνθρωποι πονούν και τους φοβίζει το σκοτάδι.
[Refrain:] x2
Πόσοι γι’ αγάπη δεν μιλούν για να περάσουν ένα βράδυ,
Come on and don’t feel any shame
πόσοι δε λένε «σ’ αγαπώ» και το ξεχνάνε μόλις φέξει.
but I will beg of you just one thing:
Άννα, ποτέ δε θα σ’ την πω αν δεν τη νιώσω αυτή τη λέξη.
say what you want but all the same
Έλα λοιπόν και μη ντραπείς
Anna, all people feel the pain
μα σε παρακαλώ μονάχα:
and they are frightened of the darkness;
πες ό,τι θες, όμως μην πεις
how many speak of love in vain
πως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.
to make it through one night’s hardness?