ابرای پاییزی دلگیر من
My sad autumn clouds
جوون ترای چهره ی پیر من
My younger ones than my old face
چشمهای من بی خبرای ساده
My Eyes, O innocent unawares
منتظرای دل به جاده داده
Awaiting to the roads
مردمکاتون به کجا زل زدن
Where do your pupils stare at?
باز مژه هاتون به کجا پل زدن
Where do your eyelashes make bridge to again?
کاشکی بدونید که دارم هنوزم
I wish you know that I am still ...
از اشتباه قبلیتون می سوزم
burning of your previous mistake
با اینکه هیچ کس نیومد پیش من
Although no one came to me
شب زده ها چشمای درویش من
My night-worn innocent eyes
تنها نبودن حتی یک دقیقه
were not alone even one minute
با تنهایی که بهترین رفیقه
along with loneliness which is the best friend
که بهترین رفیقه
which is the best friend