ای همه خوبی تو را، پس تو که رایی که را
You to whom all the goodness belong, to whom do you belong?
ای گل در باغ ما، پس تو کجایی کجا
You who is the flower of our garden, where are you?
سوسن، با صد زبان، از تو نشانم نداد
Even with hundred ways that I tried to persuade the lily, it didn't tell me where I can find you.
گفت رو از من مجو، غیر دعا و ثنا
Said go, don't ask of me anything, except for pray and praise
سرو اگر سر کشید، در قد تو کی رسید
No matter how tall the cypress tree grows, it won't reach you
نرگس اگر چشم داشت، هیچ ندید او تو را
Even if the daffodil had eyes, it wouldn't be able to see you
هر طرفی صف زده، مردم و دیو و دده
Any where one looks at, there are people, devils and wild animals
لیک در این مِی کده پای ندارند پا
But they can't find their way to this tavern
از کرمت من به ناز، می نگرم در بقا
Because of your generosity, I came to exist
کی به فریبد شها، دولت فانی مرا
These temporary kingdoms will never deceive me, o king
بیست هزار آرزو، بود مرا پیش از این
I had twenty thousand wishes before
در هوس خود نماند، هیچ امانی مرا
But I have none of those impulses and desires anymore
ای که به هنگام درد، راحت جانی مرا
You who relieves my soul in the time of pain
ای که به تلخی فقر، گنج روانی مرا
You who is like a flow of treasure in the bitterness of destitution
سجده کنم من به جان، روی نهم من به خاک
I prostrate to my love, face down towards the floor
گویم از اینها همه، عشق فلانی مرا
and say all of these are because of my love
هر نفس آواز عشق میرسد از چپ و راست
Every breath the call of love comes from left and right
ما به فلک میرویم، عزم تماشا که راست
We are going to the sky, who is willing to come for sightseeing
ما به فلک بوده ایم، یار ملک بوده ایم
We came from the sky, we were angels' companions
باز همانجا رویم، جمله که آن شهر ماست
We are still going to that place, that's where we belong
گوهر پاک از کجا، عالم خاک از کجا
The pure treasure of the soul and this world of soil don't match
برچه فرود آمدیت، بار کنید اینچه جاست
Where have you descended, pack you luggage, what kind of place is this?
بخت جوان یار ما، دادن جان کار ما
Our good fortune is with us, and losing our lives is what we are supposed to do
غافله سالار ما فخر جهان مصطفی ست
and the leader of our caravan is the pride of the world, prophet Mohammad.
از کرمت من به ناز، مینگرم در بقا
Because of your generosity, I came to exist
کی به فریبت شها، دولت فانی مرا
These temporary kingdoms will never deceive me
بیست هزار آرزو، بود مرا پیش از این
I had twenty thousand wishes before
در هوس خود نماند، هیچ امانی مرا
But I have none those impulses and desires anymore
ای که به هنگام درد، راحت جانی مرا
You who relieves my soul in the time of pain
ای که به تلخی فقر، گنج روانی مرا
You who is like a flow of treasure in the bitterness of destitution
سجده کنم من به جان، روی نهم من به خاک
I prostrate, face down towards the floor
گویم از اینها همه، عشق فلانی مرا
and say that all of these are because of my love