Ακρίτας όντες έλαμνεν,
A man of borderlines plows,
σην παραποταμέαν.
the land near the riverbanks.
Επέγνεν κι έρτον κι έλαμνεν,
He comes and goes and plows,
την ώρα πέντ' αυλάκια.
five drains in one hour.
Επέγνεν κι έρτον κι έσπερνεν,
He comes and goes and seeds,
εννέα κότια σπόρον.
forty kilos* of seeds.
Έρθεν πουλίν κι εκόνεψεν,
A bird flies close and sits
ση ζυγονί την άκρα.
onto his wooden plough.
Σκούται και καλοκάθεται,
Comes round and settles
ση ζυγονί την μέσεν.
onto his wooden plough's center.
- Οπίσ' πουλίν, οπίσ' πουλίν,
-Go away bird, go away,
μη τρως την βουκεντρέαν.
don't you eat the ploughman's stick.
Και το πουλίν κελάηδεσεν,
And the bird chirped,
σαν ανθρωπί' λαλίαν.
in a human voice.
- Ακρίτα μου, ντο κάθεσαι,
My man of borderlines, why d' you sit and stay,
ντο στέκεις και περμένεις;
why d' you stand and await?
Το ένοικο σ' εχάλασαν,
They ruined your home,
και την καλή σ' επαίραν.
they took your wife.
Τ' όλον καλλίον τ' άλογο σ',
Onto your finest horse
στρώνε και καβαλκεύνε.
they put a saddle and ride on.
Και τ' άλλα τα καθέτερα,
And the rest of them,
στέκνε και χλιμιντρίζνε.
stand aside and neigh.
Ακρίτας παραθύμωσεν,
The man of borderlines got furious
Ακρίτας εθερέθεν.
The man of borderlines enraged.