Σιτ' επέγνα ομάλια-ομάλια, είδα ορμάνια και λιβάδια
While I was walking slowly, I saw forests and meadows
είδα ορμάνια και λιβάδια και σην άκραν τρέχ' πεγάδι
I saw forests and meadows and in the edge the well was pouring
και ση πεγαδί' την άκραν έστεκεν δέντρον και μέγαν,
And in the edge of the well a tall tree was standing,
έστεκεν δέντρον και μέγαν, τα νεράντζια φορτωμένον
A tall tree was standing, loaded with oranges1
Έπλωσα να παίρω έναν κι εχολιάστεν η Λεμόνα.
I raised my hand to take one and Lemona got angry.
-Ντο χολιάσκεσαι, Λεμόνα; Πάσκ' ετσάκωσα κλαδόπον;
-Why are you angry, Lemona? Did I break your branch?
Πάσκ' ετσάκωσα κλαδόπον, για εμάραινα φυλλόπον;
Did I break your branch or did I wither your leaf?
Κι αν ετσάκωσα κλαδόπον, να τσακούται το χερόπο μ'
If I broke your branch, I wish my hand to break
Κι αν εμάραινα φυλλόπον, να μαραίνεται το ψόπο μ'.
If I withered your leaf, I wish my soul to wither.