Με τις πιτζάμες τις ριγέ
With the striped pyjamas
μπροστά στην γκρίζα οθόνη
In front of the grey screen
κι ένα βαρύ γλυκό καφέ
And a strong, sweet coffee
λουφάζει στο σαλόνι
He holes up in the living room
Δουλειά και σπίτι και δουλειά
Work, home and work again
σαράντα τόσα χρόνια
40 something years
πώς μεγαλώνουν τα παιδιά
How do children grow up so fast
έτσι τελειώνουν όλα αυτά
And that's how everything ends
θυμάται και χαμογελά
He remembers and smiles
ο κύριος Αριστείδης
Mr. Aristidis
Μια Κυριακή απόγευμα
A Sunday afternoon
στο δρόμο της Δευτέρας
On the way to Monday
λιγάκι πριν το ξύπνημα
Just before the start
άλλης μιας ίδιας μέρας
Of a different same day
Σηκώνεται απ’ τον καναπέ
He gets up off the couch
και την οθόνη σβήνει
Turns off the screen
βουτάει το καπέλο του
Grabs his hat
την πόρτα πίσω κλείνει
And closes the door behind him
ο κύριος Αριστείδης
Mr. Aristidis
Τους δρόμους παίρνει στα τυφλά
He blindly roams the streets
μονάχος μεσ’ στην πόλη
Alone in the city
πόρτες παράθυρα κλειστά
Doors and windows closed
κι αναρωτιέται σιωπηλά
And in silence he wonders
πού να χαθήκαν όλοι
Where everyone's gone
Κατέβηκε στον Πειραιά
He went down to Piraeus
λιγάκι πριν τη δύση
Shortly before dawn
με μια συνήθεια παλιά
With an old habit
στο κύμα να μιλήσει
To talk to the waves
Ένα καράβι όνειρα
A ship of dreams
μια νύχτα θ’ αρματώσει
He'll rig one night
και σε απόμακρο νησί
And to a faraway island
θα πάει να ξεφορτώσει
He'll go to unload
Ελπίδες, όρκους, έρωτες
Hopes, vows, loves
ευχές και παραδόσεις
Wishes and traditions
και μια ζωή αντιπαροχή
And a lifetime of property swap 1
μία ζωή με δόσεις
A lifetime of instalments
ο κύριος Αριστείδης
Mr. Aristidis
Με τις πιτζάμες τις ριγέ
With the striped pyjamas
μπροστά στη γκρίζα οθόνη
In front of the grey screen
κι ένα βαρύ γλυκό καφέ
And a strong, sweet coffee
βουλιάζει στο σαλόνι
He sinks 2 in the living room