Κάποτε γνώρισα μια λίμνη
I once met a lake,
μάτια μου, μάτια μου
my dear, my dear,
κάποτε γνώρισα μια λίμνη
I once met a lake,
που 'θελε να 'ναι θάλασσα
who wanted to be a sea
Και κάθε που χαράζει
And at every dawn
την τρώει το μαράζι
she feels blue
και κάθε που χαράζει
at every dawn
την τρώει το μαράζι
she feels blue
Κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
I once came across a rock,
μάτια μου, αχ μάτια μου
my dear, oh my dear,
κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
I once came across a rock,
που 'θελε βράχος να γενεί
who wanted to be a boulder
Και κάθε που χαράζει
And at every dawn
την τρώει το μαράζι
she feels blue
και κάθε που χαράζει
at every dawn
την τρώει το μαράζι
she feels blue
Κάποτε αγάπησα μια κόρη
I once loved a young lady,
μάτια μου, μαύρα μάτια μου
my dear, my dear,
που ρωτούσε κάθε αγόρι
who would ask every boy
πότε γυναίκα θα γενεί
when she would become a woman
Και κάθε που χαράζει
And at every dawn
την τρώει το μαράζι
she feels blue
και κάθε που χαράζει
at every dawn
την τρώει το μαράζι
she feels blue
Έχουν περάσει χρόνοι δέκα
It's been now ten years,
μάτια μου, αχ μάτια μου
my dear, oh my dear,
η κόρη γίνηκε γυναίκα
the young lady became a woman,
μα εγώ απόμεινα παιδί
but I remained a child
Και κάθε που χαράζει
And at every dawn
με τρώει το μαράζι
I feel blue
και κάθε που χαράζει
at every dawn
με τρώει το μαράζι
I feel blue