Το αρχιπέλαγος
the archipelago,
Κι η πρώρα των αφρών του
and the fuss of its foam,
Κι οι γλάροι των ονείρων του
and the seagulls of its dreams.
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
In its highest wooden tower, the sailor holds into the air
Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του
and the horizons of its trip
Κι η ηχώ της νοσταλγίας του
and the echo of its nostalgia.
Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει
In her most moist rock, the fianceé yearns for
Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του
and the ignorance of its meltemia
Κι ο φλόκος της ελπίδας του
and the flock of its hope.
Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει
In its lightest wavelength, a island predicts