Στη Βαβυλώνα, στην Αμισό
When you go, my golden hawk,
σαν πας, γεράκι μου χρυσό,
to Babylon, to Amisos 1
θέλω να ειπείς του Μαυραϊλή
I want to tell Mavrailes 2
—ώρα του καλή, ώρα του καλή—
—may he prosper, may he prosper—
να ξαναρθεί στον τόπο μας, ω ω ω.
he should come back to our land, oh oh oh.
Πες του ποια μέρα θα ξεκινά
Ask him what day will he set out
να βάλω διάτα στα βουνά
to issue an order for the mountains
κρυφά να ροδαμίσουνε
to sprout on the sly,
—μαύρα μου βουνά, μαύρα μου βουνά—
—my blue mountains, my blue mountains—
να τον καλωσορίσουνε, αχ αχ αχ.
to welcome him, ah ah ah.
Κι εσύ, μανούλα, κυρά γλυκιά,
And you mommy, sweet lady
στον ήλιο βγάλε τα προικιά
bring the dowries out in the sun
να ιδεί που χρόνους δώδεκα
for him to see that for twelve years
—μάνα μου γλυκιά, μάνα μου γλυκιά—
—my sweet mother, my sweet mother—
κρατώ το λόγο πό'δωκα, ω ω ω.
I'm keeping the pledge I made, oh oh oh.
Παιδιά μην κλαίτε, μην κλαίτε πια,
Children don't cry, don't cry anymore,
παράγγειλα στην Αραπιά
I've ordered from the Arab lands
να φέρουν κόκκινο κρασί
to bring red wine
—έλα πιες κι εσύ, έλα πιες κι εσύ—
—come have you a drink too, come have you a drink too—
για την καινούργια ανάσταση.
for the novel rebirth, ah ah ah.