Πάντα μια ζωή κόντρα στη λογική
Always, for a lifetime, against logic
Τέλεια φυλακή όσοι μ' αγαπούσαν
The perfect prison, those who loved me
Πού ήσουν εσύ τόσα χρόνια εσύ
Where were you, for so many years
Κι έγινα πληγή με όσα μ' ακουμπούσαν
And I became a wound with all the things that touched me
Μέσα σε χιόνια και βροχές
With snows and rains
Πόσο μεγάλωσα για δες
See how much I grew
Και πόσο πάγωσα στο χθες
And how much I was frozen in the past
Που δεν πιστεύω στις φωτιές
That I don’t believe in fire
Άργησες πολύ, δεν έχω ψυχή
You were so late, I have no soul
Δεν είμαι παιδί πια μόνο μοιάζω
I’m no longer a kid, I only look like one
Άργησες πολύ, κόβω σαν γυαλί
You were so late, I cut like the glass
Όποιον πλησιάζει και τρομάζω
Whoever approaches and I get scared
Μακάρι να με φτιάξεις πάλι απ' την αρχή
I wish you can make me from scratch
Μακάρι να μ' αλλάξεις κι ας άργησες πολύ
I wish you can change me even though you are so late
Άργησες πολύ, στο 'χω ξαναπεί
You were so late, I’ve told you before
Είσαι το νησί η θάλασσα που ψάχνω
You are the island, the sea I’m looking for
Όμως μες στο νου φράχτες του μυαλού
But in my head, fences of the mind
Σύνορα παντού σ' όποιο χάρτη φτιάχνω
Borders everywhere, on any map I make
Η πιο αθώα μου πλευρά
My most innocent side
Κρυμμένη πάντα στη σκιά
Is always hidden in shadow
Πάλι σε φόβους τριγυρνά
Wanders in fears again
και πάλι λείπει απ την καρδιά
And once more is missing from my heart