Το είδα τώρα καθαρά,
I've seen it clear now
του εαυτού σου τα νερά
the waters of yourself
σε καθρεφτίζουν ιδανικά,
mirror you ideally,
μα πια σε ξέρω.
but I know you now.
Σε είχα προδώσει μια στιγμή,
Ι've betrayed you for a moment,
εσύ μια ολόκληρη ζωή·
you an entire life;
να μείνει όρθια η ψυχή
for the soul to remain upright
να καταφέρω.
for me to attack.
Πώς να αντέξει η ελπίδα
How can hope endure
με ένα γεια σαν κρύα λεπίδα,
with a hello like a cold blade,
πώς να μείνω δυνατός.
how can I remain strong.
Αν φυσάει αέρας
If the wind blows
με ορμή δικής σου σφαίρας,
with a rush of your bullet,
πώς να μείνω ζωντανός.
how can I remain alive.
Οι πληγές μου πονάνε
My wounds ache
και σου μοιάζουν πολύ,
and resemble you a lot,
από πέτρα σα να’ναι,
as if they are made of stone,
μ’ανοίγουν, με σπάνε,
they open me, they break me,
σε κάθε αφορμή.
on every occasion.
Οι πληγές μου αντέχουν,
My wounds endure,
είν’ εκεί από παλιά
they're there from long ago
και ονόματα έχουν,
and they have names,
καρφιά που εξέχουν
nails that stick out
και στάζουν σκουριά.
and drip rust.
Οι πληγές μου διαλέγουν
My wounds choose
να σου χαμογελώ
that I smile to you
και περήφανα στέκουν,
and they stand proudly,
την άβυσσο βλέπουν
they see the abyss
σαν κάτι απλό·
like something simple;
απουσίες μετράνε,
they count absences,
σαν τοπία ξερά,
like dry landscapes,
τι καλό σου χρωστάνε
what good they owe you
κι εσένα γεννάνε
and they produced you
ξανά και ξανά.
again and again.
Η ιστορία έχει γραφτεί,
The story is written,
μα εσύ διαλέγεις πώς και τι,
but you choose how and what,
τι θα κρατήσεις απ’αυτή
what you'll retain from her
και τι θα αφήσεις.
and what you'll let go.
Περνάνε μέρες δανεικές,
Days on loan pass by
κι είν’οι αλήθειες μας θολές,
and our truths are empty,
έχουνε σκόνη απ’του χτες
they are dusty from the
τις προσποιήσεις.
pretenses of yesterday.