Μια νύχτα στήσαμε γιορτή
One night we mounted a fiesta
σε μαρμαρένια αλώνια,
on marble threshing floors,
σε κάγκελα σφυρήλατα
behind forged bars
μας βρήκανε τα χιόνια
the snow caught up with us
Αλλάξαμε συχνότητα
We changed frequency
με τα φτερά σπασμένα,
with broken wings,
στου κύκλου τα γυρίσματα
caught in wheel revolvements
πουλιά παγιδευμένα
caged birds
Κάτι τραγούδια δίκοπα
Some double-cutting songs
μας γίνανε φορτία
became our burden
σα νούμερα γερμανικά
like lobster shifts*
σ' ατέλειωτη θητεία
in an endless muster
Στα στήθια ανάβουν οι καημοί
Inside the bosom the grieves fire up
και οι φωτιές στ' αμόνια,
and the flames of the anvils,
στο ίδιο δρομολόγιο
in the same old itinerary;
πώς πέρασαν τα χρόνια;
how did the years pass?
Με σταυρωθήτω κι ωσαννά
With “let be crucified” and “hosanna”
ο κόσμος προχωράει,
the world is going forth
μπαίνω στο γαλαξία σου
I enter your galaxy
κι η γη δε με χωράει
and earth doesn’t fit me (anymore)