Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
In a pirogue you set off and wander
τις ώρες που αγριεύει η βροχή
In the season of the fury of the rain
στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
To the land of the Visigoths you travel
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
Where hanging gardens win your heart
μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις.
Yet you fret and rub your wings together
Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου
Salt covers your naked torso
σου `φερα απ’ τους Δελφούς γλυκό νερό
I brought you sweet water from Delphi
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου
You said your life will be torn asunder
και πριν προλάβω τρις να σ’ αρνηθώ
And before I can deny you three
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου.
Rust overruns paradise’s key
Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη
A caravan gallops in the desert
και την τρελή σου κυνηγάει σκιά
To follow your wayward trail
πώς να ημερέψει ο νους μ’ ένα σεντόνι
How can the mind be soothed by linens
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά
Or the Mediterranean be held by rope
αγάπη που σε λέγαμ’ Αντιγόνη.
Love--we called you Antigone
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
What nocturne fled with your light
και σε ποιο γαλαξία να σε βρω
And in what galaxy will I find you now?
εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι
This is Attiki -- a gray quarry
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
And I a second rate firing range
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι.
Where foreign troops cursing train