Στην αλυσίδα τη βαριά
I'm going to look for comfort,
θα ψάξω εγώ παρηγοριά
In the heavy chain
γιατί και τούτη τη ζωή
Because what good,
τι να την κάνω.
Is this life anyway?
Στην παγωνιά της φυλακής
In the cold of the prison,
να βρεις καρδιά να κρατηθείς
Find the heart to hold on
που πας στ’ αγκάθια κι αγαπάς
When you're always going into the thorns for love,
κι όλο σε χάνω.
And I keep losing you
Κόσμε μου `γινες πληγή
World....you have become my wound
κι είναι το γρήγορο π `αργεί
And it's the rapid that's always late,
που μ `ορμήνεψε να πιω και να μεθύσω
That has urged me to drink and get drunk,
για να παρηγορηθώ
To comfort myself,
μη τυχόν και λυπηθώ
So I won't get sad
την κακούργα την αγάπη της
And to erase,
κι ας χαθώ.
And then I can disappear
Στη συννεφιά του Γολγοθά
In the cloudy Golgotha,
σ’ ένα σταυρό που με μεθά
On a cross that intoxicates me,
θα γίνει η σκέψη σου καρφί
The thought of you will become a nail,
να με καρφώνει.
That's piercing me
Και ξημερώματα Μαγιού
And a little before May,
θα λάβεις μάνα ενός σου γιου
Mother, you will receive,
τ’ άσπρο πουκάμισο
A white shirt
το μαύρο παντελόνι.
And black pants from one of your sons