Τα λόγια μου της νύχτας μετανάστες
my words are refugees of the night
σε δρομολόγια χωρίς επιστροφή
they (my words) are going to a destination without return
άσ’ τις πλατείες να βογκούν σου λέω άσ’ τες
let the squares to scream, i say to you to let them
ίσως με βρεις μες στην επόμενη στροφή
maybe you find me there at the next turn
Στενεύουν τα περάσματα
the roads are getting more narrow
οι φίλοι μου φαντάσματα
my friends are ghosts
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
and generally the city seems to be
τάφος οικογενειακός
a family grave
Ένας Στρυμόνας και βουλιάζω στα νερά
i m feeling like sink in the water of Strimonas (greek river)
όπως ψαράς μέσα στη λάσπη της Κερκίνης
or (sink like) a fisherman into the alluvium of Kerkini (greek lake)
οιωνοσκόπος με σημάδια φανερά
all these are obvious signs to me
χάθηκα πάλι μες στο πρόσωπο εκείνης
i lost again into her face
Ματώνει στα Κυβέλεια η οθόνη
In Kyvelia the screen is bleeding
κι εγώ ρεμβάζω σε πεδία αχανή
And in endless fields I'm dreaming
στο Μιραμάρε κολυμπούσες πάντα μόνη
In Miramare you always swim alone
και ο Ματθαίος έχει χρόνια να φανεί
And Matthew is long time gone