Τα όνειρά μου σαν βάζα πήλινα
My dreams are like clay jars
που ο αέρας τα ρίχνει κάτω,
That the wind can't knock over,
κι εσύ κοντά μου με λόγια ξύλινα
And you near me with wooden words
να με φωνάζεις τρελό και σκάρτο.
Call me crazy and trashy.
Τρελός δεν είμαι, σκάρτος δεν έγινα,
I'm not crazy, I never became damaged
μόνο που νιώθω μελαγχολία,
By myself alone I feel melancholia,
γιατί για σένα τα πάντα έδινα
Because I gave everything for you
κι ας ήσουν ψέμα κι υποκρισία.
Even if you were a lie and a fake.
Τρελός δεν είμαι, σκάρτος δεν έγινα,
I'm not crazy, I never became damaged
μόνο που νιώθω μελαγχολία.
By myself alone I feel melancholia.
Τα βήματά μου στο αδιέξοδο
My steps at a dead end
κι όλο σε σένα να καταλήγουν,
They all lead back to you,
κι εσύ να ψάχνεις αλλού την έξοδο
You look for another way out
και οι κουβέντες σου να με πνίγουν.
And your words might as well drown me.