همه رفتند کسی دور و برم نیست
All alone
چنین بی کس شدن در باورم نیست
همه رفتند کسی دور و برم نیست
اگر این اخر و این عاقبت بود
Everyone is gone, no one around me
به جز افسوس هوایی در سرم نیست
چنین بی کس شدن در باورم نیست
همه رفتند کسی با ما نموندش، کسی خط دل ما رو نخوندش
this loneliness is not in my belief (is not something I can believe)
همه رفتند ولی این دل ما را، همون که فکر نمی کردیم سوزوندش
اگر این اخر و این عاقبت بود
که حاشا تقه ای بر در نخورده، که آیا زنده ایم یا جون سپرده
if this was the consequence and the end
که حاشا صحبتی حرفی کلامی، که جزو رفته هاییم ما نمرده
که حاشا صحبتی حرفی کلامی، که جزو رفته هاییم ما نمرده
عجب بالا و پایین داره دنیا، عجب این روزگار دل سرده با ما
denial of conversation words, that we are part of the ones that are gone without dying
یه روز دور و برم صد تا رفیق بود، منو امروز ببین تنهای تنهام
عجب بالا و پایین داره دنیا، عجب این روزگار دل سرده با ما
خیال کردم که این گوشه کنارا، یکی داره هوای کار ما را
oh what ups and downs the world has got, oh how cold these days are to our hearts
یکی هم این میون دلسوز ما هست، نداره آرزو، آزار ما را
یه روز دور و برم صد تا رفیق بود، منو امروز ببین تنهای تنهام