Έσβησ’ αέρας το κερί
a wind blew out the candle
που κράτουνα εις την χέρα
which was held within the hand
κι είναι για μένα η ζωή,
and it is for me the life
σκοτάδι νύχτα μέρα
dark night (and) day
Άντρας που δεν εκάτεχε
a man who knew nowt
τα μάθια ντου πως κλαίνε
his eyes how they cry
αγάπησε και τρέξανε
he loved and they ran
σαν του μωρού που λένε
like a baby as they say