Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında
I alone in the streets where no one there
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum
I walk not looking behind … just walking
Yolumun karanlığa karışan noktasında
my arms lies in the point opposite to darkness
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
as there were an image waiting for me
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
the coal black clouds enclose the dark sky
Evlerin bacasini kolluyor yildirimlar.
the thunderbolt and the chimneys of the houses looking out for each other
Bu gece yarisinda iki kisi uyanik:
two people are awake for the half of the night
Biri benim, biri de uzayan kaldirimlar
one of them is me… the other is one who spreads the cobblestones
Icimde damla damla bir korku birikiyor;
drop by drop accumulating fear inside me
Saniyorum her sokak basini kesmis devler,
I think that camels blocks the cross roads
Simsiyah camlarini uzerime dikiyor
they plant over me a dark black glass
Gozleri cikarilmis bir ama gibi evler
the houses are like extruded eyes
Kaldirimlar, istirap cekenlerin annesi
cobblestones .. A withdrawal's mother's grief
Kaldirimlar, icimde yasamis bir insandir.
cobblestones .. A human lived inside me
Kaldirimlar, duyulur ses kesilince sesi,
cobblestones .. A heard voice cutting the voice
Kaldirimlar, icimde uzayan bir lisandir.
cobblestones .. An extended language in me
Bana dusmez can vermek yumusak bir kucakta,
a soft arm full I don’t dream of giving it
Ben bu kaldirimlarin emzirdigi cocugum.
those cobblestones I was nursed my childhood
Aman sabah olmasin bu karanlik sokakta,
oh my god… if the morning does not rise on these dark streets
Bu karanlik sokakta bitmesin yolculugum
my unfinished journey in those dark streets
Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin;
the way goes as I will go …the way goes as I will go …
Iki yanimdan aksin bir sel gibi fenerler.
both sides of me surrounded by the floods like a light house
Tak, tak, ayak sesimi ac kopekler isitsin;
like hungry dogs biting me the sounds of foot steps
Yolumda bir tak olsun zulmetten tas kemerler.
belts of stone with a cruel tak sound in my way
Ne isikta gezeyim, ne goze goruneyim;
neither walking in a light nor seen by eyes
Gunduzler size kalsin, verin karanliklari.
let the daylight be for you and give me the darkness
Islak bir yorgan gibi iyice buruneyim,
like a wet quilt I present with pleasure
Ortun, ustume ortun serin karanliklari.
cover me joyful darkness