Γράμμα σου στέλνω θείε μου
I'm sending you a letter, uncle
που 'σαι στη Νέα Υόρκη,
In New York,
κι ίσως με πάρεις προς τα 'κει
And perhaps you'll take me with you
να νοικοκυρευτώ,
There to settle down,
ν' αλλάξουνε τα όνειρα,
To change my dreams,
να φτιάξουνε οι στόχοι
To complete my goals,
και να χαράξω μια γραμμή
And draw a line
να την ακολουθώ.
To follow.
Πόσο λυπάμαι μ' αυτά που σου γράφω,
How sorry I am for writing you these,
μακάρι να ήταν τα πράγματα αλλιώς.
I wish things were different.
Κρέμασα το πτυχίο μου σε κάδρο στο σαλόνι
I hang my framed degree in the living room
και κουβαλάω ντενεκέ σε μια οικοδομή,
And (now) I carry tins at the construction site,
ακούω στο ραδιόφωνο και ο καημός φουντώνει
I listen to the radio -and my longing flares up-
του Στέλιου τα παράπονα ετούτη τη στιγμή.
Stelios's 1complaints right at this moment.
Πόσο λυπάμαι μ' αυτά που σου γράφω,
How sorry I am for writing you these,
μακάρι να ήταν τα πράγματα αλλιώς.
I wish things were different.
Τέλειωσα μαθηματικά, κοντεύουν τρία χρόνια
I finished mathematics, it's been almost three years
και με ακρίβεια μετρώ το κάθε τι κακό,
And with precision, I count every bad thing,
δυο ώρες θέλεις, θείε μου, Αιγάλεω-Ομόνοια
You need two hours, uncle, from Egaleo 2 to Omonoia 3
και ασφυκτικά αισθάνεσαι μέσα στο αστικό.
And you feel like suffocating in the bus.
Πόσο λυπάμαι μ' αυτά που σου γράφω,
How sorry I am for writing you these,
μακάρι να ήταν τα πράγματα αλλιώς.
I wish things were different.